KOTLINA KŁODZKA BEZ TAJEMNIC

     Uczniowie klasy matematyczno-fizycznej wybrali się na trzy dni w Sudety do pięknego ośrodka w Stroniu Śląskim o czarującej nazwie „Górski Poranek” (gorąco go polecamy!!!), z którego rozpościerał się cudowny widok na pobliskie szczyty.Wycieczka należała do bardzo udanych: program został zrealizowany w 100 %, a pogoda sprzyjała wędrówkom pieszym po łagodnych zboczach masywu Śnieżnika. A co jeszcze się działo, można przeczytać dalej …

     Dzień pierwszy – poniedziałek 23 maja

     Młodzież, po pięciogodzinnej podróży, zwiedziła starówkę malowniczego Kłodzka z jego zabytkowymi kamieniczkami, które świadczą o świetności tego miasta w przeszłości. Przykładem ciekawej architektury gotyckiej (koniec XIII w.) jest „praski” most Św. Jana nad Młynówką, łączący stare miasto z Wyspą Piasek. Znajduje się na nim 6 kamiennych zabytkowych rzeźb: Trójca Święta i ukoronowanie NMP, św. Jan Nepomucen, Ukrzyżowanie, św. Franciszek Ksawery, Pieta i św. Wacław. Na uwagę zasługują przede wszystkim: Pieta z XVII wieku oraz rzeźba przedstawiająca Chrystusa na krzyżu z postacią Marii Magdaleny u jego stóp. Ze względu na tę architekturę, most jest często porównywany do słynnego Mostu Karola w Pradze. W przeszłości nosił on nieoficjalną nazwę „most na jajach”. Nazwa wzięła się stąd, że most zbudowano na zaprawie z białka jaj kurzych, wapna i piasku. 

     Ciekawą propozycją do zwiedzania jest trasa podziemna pod starówką Kłodzka. Uczniowie przeszli pod kamieniczkami szlak około 700 m, a w czasie wędrówki multimedialnie zapoznali się z historią miasta. Już od średniowiecza istniał ten wielokondygnacyjny labirynt korytarzy służących do obrony mieszczan oraz handlu.W podziemiach znajduje się nawet studnia, z której w razie wojny ludność mogła korzystać z niezatrutej wody. Młodzież poznała tradycję browarnictwa w Kłodzku, dowiedziała się, że picie piwa było popularne nawet wśród dzieci (piwo było bezpieczniejsze dla zdrowia niż woda ze studni ze względu na liczne drobnoustroje).

     Po godzinnym zwiedzaniu podziemi, klasa udała się na wzgórze Twierdzy Kłodzkiej, gdzie można było wykonać pamiątkowe zdjęcia i podziwiać widoki. Obiekt ten jest bardzo rozległy, posiada pięć bastionów i przez stulecia służył do obrony. Twierdza posadowiona na Zamkowej Górze (obecnie Góra Forteczna), powstała na miejscu warownego grodu. Gród miał duże znaczenie strategiczne (wzmianki o nim pochodzą z 981 roku). Usytuowany był bowiem przy szlaku kupieckim wiodącym z południa Europy na północ.Z biegiem lat gród przeistoczył się w zamek, a od roku 1459 zaczął pełnić funkcje obronne. 

     Po kilkugodzinnym pobycie w Kłodzku klasa II A pojechała do Stronia Śl. na pyszną obiadokolację. Wieczorem wszyscy uczestnicy wycieczki bawili się do północy na klasowej dyskotece. 

     Dzień drugi – wtorek 24 maja

     Uczniowie klasy II A po smacznym śniadaniu rozpoczęli wspinaczkę na rozległy masyw Śnieżnika. 

     Pierwszym etapem była wizyta w Muzeum Ziemi w Kletnie. Jest tu wyjątkowo bogata kolekcja minerałów i skamieniałości nie tylko z Sudetów, ale z całego świata. Zbiór jest owocem pasji i wiedzy gospodarza, Arnolda Miziołka, znakomitego geologa – gawędziarza. W muzeum młodzież obejrzała rzadkie okazy skamieniałych jaj dinozaurów (łącznie ponad czterdzieści sztuk z terenu Chin), odciski ich łap znalezione w Górach Świętokrzyskich. Ponadto uczniów zaciekawiły tropy gadów i skamieniałe pnie drzew sprzed 250 milionów lat, skamieniałe zęby dinozaurów i mamutów, amonity różnych kształtów i rozmiarów (z Maroka), kolorystyka i naturalny kształt kamieni: kwarcu różowego, agatów, krzemieni pasiastych, opali, staurolitów, okenitów, uleksytów, a nawet ciężka czarna gruda złota. 

     Gospodarz bardzo ciekawie opowiadał o swoich zbiorach kamieni szlachetnych, wyprawach geologicznych i poszukiwaniach ciekawych skamieniałych okazów. Wizyta w muzeum miaławyjątkowy walor edukacyjny. 

     Kolejną atrakcją Kletna jest Dawna Kopalnia Uranu. Klasa II A przeszła podziemną trasą kopalni, która położona jest na północnym stoku Żmijowca w Masywie Śnieżnika. Działała ona w latach 1948-1953, wykorzystując kilka średniowiecznych sztolni, w których w przeszłości prowadzono wydobycie żelaza, srebra i miedzi. Kopalnia obejmowała 20 sztolni, 3 szyby, a sumaryczna długość wszystkich wyrobisk górniczych wynosiła ponad 37 km. Łącznie wydobyto tu 20 ton uranu. Obecnie do zwiedzania udostępniona jest tylko jedna sztolnia. Zobaczyć tu można wiele atrakcyjnie oświetlonych wystąpień miejscowych minerałów (fluoryt, ametyst, kwarc, magnetyt i innych). Przewodnik ciekawie opowiadał o historii kopalni, wydobywaniu fluorytu i pozyskiwaniu uranu. Uczniowie obejrzeli kolekcję lamp i map górniczych z XVI i XVII wieku, maszyn wiercąco – kotwiących. Obecność cząstek promieniotwórczych w kopalni potwierdził licznikGeigera, choć sztolnia jest całkowicie bezpieczna pod względem promieniowania radioaktywnego. 

     Po zwiedzeniu kopalni grupa młodzieży pod opieką nauczycieli ruszyła górską ścieżką na najwyższy szczyt polskich Sudetów Wschodnich – Śnieżnik (1425 m n.p.m.).

     Wędrówka do schroniska na Śnieżniku odbyła się łagodnym stokiem i trwała ponad 2 godziny. W promieniach słońca, wśród radosnych treli ptaków i miłych rozmów uczniowie zdobyli szczyt Sudetów. Po drodze występują ogromne lasy składające się głównie ze świerku, który został tu sztucznie zasadzony w XIX w. Przy szczycie Śnieżnika można zaobserwować kępy kosodrzewiny wprowadzonej na początku XX w. 

     Na Śnieżniku występują liczne zjawiska krasowe - m.in. Jaskinia Niedźwiedzia w Kletnie czy Jaskinia Radochowska po czeskiej stronie góry. Wizyta w schronisku przy kwaśnicy trwała prawie godzinę. Odpoczynek był bardzo wskazany, ale nie mógł być dłuższy, ponieważ zaczęły nadciągać deszczowe chmury (granatowe cumulusy).

     Historia tego schroniska jest bardzo ciekawa. W 1806 r. na środku hali pod Śnieżnikiem powstała zagroda pasterska zwana „Szwajcarką”, gdyż jako gospodarza osadzono tam Szwajcara. Była to duża farma mleczna, hodowano krowy i owce. W drugiej połowie XIX wieku na zlecenie ówczesnej właścicielki tych terenów księżny Marianny Orańskiej wybudowano nowe schronisko - wynikało to z dużego zainteresowania terenem przez turystów i wędrowców. Popularność Śnieżnika stale rosła, więc w 1871 roku dobudowano kolejny obiekt jako gospodę turystyczną - budynek obecnego schroniska. Obiekt cieszył się wyjątkową popularnością zimą, gdyż przyległe tereny charakteryzowały się wspaniałymi warunkami śniegowymi. Organizowano tutaj kursy narciarskie, na które przyjeżdżały sławne osobistości z całego świata. Jako atrakcję z tamtych czasów należy wymienić zjazdy „rogatymi saniami” spod gospody na hali aż do Międzygórza. 

     Zejście ze szczytu było bardziej uciążliwe niż wspinaczka. Tempo było intensywne ze względu na nadciągające ciemne chmury. Wyprawa na Śnieżnik klasy IIA zakończyła się sukcesem. Zmęczeni uczniowie szczęśliwie dotarli do miejsca zakwaterowania na cieplutki i smaczny posiłek. 

     Mimo znużenia, wieczorem wszyscy odliczyli się na ognisku klasowym i zajadali pyszne, przygotowane na ruszcie kiełbaski, rozmawiając przy gorącej herbacie. 

     Dzień trzeci – środa 25 maja

     Ostatni dzień wycieczki rozpoczęło smaczne kontynentalne śniadanie, po którym wszyscy się spakowali i ruszyli autobusem w drogę powrotną do Radomska. 

     Po drodze, w odległości 4 km od Paczkowa (w Czechach), uczniowie zwiedzili zamek biskupów wrocławskich –JánskýVrch (dawniej Johannesberg), wybudowany przez piastowskiego księcia Bolka I w porozumieniu z biskupem wrocławskim Janem Romką dla strzeżenia Śląska przed czeskim królem Wacławem IIi wykorzystywany później jako letnia siedziba biskupów wrocławskich. Obecnie znajduje się w nim muzeum. Jest to jeden z najlepiej zachowanych obiektów tego typu na Śląsku morawskim. W jego miejscu stał kiedyś gotycki zamek (1307). W czasach wojen husyckich został zniszczony. W II połowie XVI w otrzymali go biskupi wrocławscy i przebudowali na renesansowy zamek. W czasach wojny trzydziestoletniej został zajęty przez Szwedów. W XVIII wieku przebudowano go w stylu barokowym. Biskup Schaffgotsche po swoim odejściu z Wrocławia z zamku stworzył w 1766 roku swoją siedzibę. Jánskývrch stał się w ten sposób ważnym centrum kultury (przebywał tu i działał wybitny kompozytor, skrzypek i dyrygent Karel Ditters z Dittersdofu, jeden z założycieli niemieckiej opery komicznej, który na zamku przebywał prawie 30 lat, założył tu również kapelę zamkową). Biskupi wrocławscy byli właścicielami zamku do 1945 roku, a w 1984 roku, po rozliczeniu czeskiego i polskiego kościoła, zamek przeszedł na własność czechosłowackiego państwa. Swoją potężną sylwetką zaprasza do zwiedzania. 

     W szeregu pomieszczeń jest zachowane pierwotne wyposażenie pochodzące przeważnie z XIX wieku. Częścią wewnętrznych pomieszczeń zamku jest np. przebudowana w stylu neogotyckim kaplica z gwiaździstym sklepieniem oraz barokowa sala muzyczna z malowidłami z końca XVIII wieku na pierwszym piętrze zamku, która powstała z wykorzystaniem pozostałości gotyckiej cylindrycznej wieży, muzyczny salonik rokokowy, sala konferencyjna, sala bilardowa itd. 

     Po zwiedzeniu zamku w Czechach i kilku godzinach podróży klasa II A powróciła szczęśliwie do Radomska. 

Wychowawca klasy, Gabriela Chruścińska