Rozpoczęcie nowego roku szkolnego

     Rozpoczęcie bieżącego roku szkolnego zbiegło się z 80. rocznicą wybuchu II wojny światowej. W naszej szkole została wygłoszona krótka prelekcja poświęcona wojnie obronnej 1939, kiedy Polacy jako pierwsi w Europie, zbrojnie stawili opór agresji wojsk nazistowskich. Następnie uczniowie śpiewali przejmujące pieśni patriotyczne, które powstały już w czasie okupacji niemieckiej. Wszystkie ofiary ostatniej wojny społeczność uczniowska oraz nauczyciele uczcili minutą ciszy. Cześć pamięci tych którzy zginęli i polegli!

     Podczas akademii, która w tym roku, ze względu na liczebność klas, miała dwie odsłony, Pani Dyrektor Renata Kosela powitała drugo- i trzecioklasistów, przedstawiła wychowawców klas pierwszych. Po uroczystości odbyły się pierwsze spotkania z wychowawcami. Krótki rys historyczny:

     Wojska niemieckie rozpoczęły działania zbrojne 1 września 1939 r. o godzinie 4.40 od zbombardowania Wielunia. W jego wyniku zginęło ponad 1200 osób, centrum miasta zniszczone zostało w 90 %. Atak ten nastąpił na kilka minut przed salwami pancernika „Schleswig-Holstein” oddanymi w kierunku Westerplatte. „Zniszczenie Polski jest naszym pierwszym zadaniem. Celem musi być nie dotarcie do jakiejś oznaczonej linii, lecz zniszczenie żywej siły. Nawet gdyby wojna miała wybuchnąć na Zachodzie, zniszczenie Polski musi być pierwszym naszym zadaniem. Decyzja musi być natychmiastowa ze względu na porę roku. Podam dla celów propagandowych jakąś przyczynę wybuchu wojny. Mniejsza z tym, czy będzie ona wiarygodna, czy nie. Zwycięzcy nikt nie pyta, czy powiedział prawdę, czy też nie. W sprawach związanych z rozpoczęciem i prowadzeniem wojny nie decyduje prawo, lecz zwycięstwo. Bądźcie bez litości, bądźcie brutalni.” - słowa te wypowiedział Adolf Hitler na naradzie dowódców w przededniu podpisania paktu Ribbentrop-Mołotow. Strona niemiecka przystępując do wojny z Polską wystawiła 1 850 tys. żołnierzy, 11 tys. dział, 2 800 czołgów i 2000 samolotów. Wojsko Polskie dysponowało dwukrotnie mniejszą liczbą żołnierzy (950 tys.), ponad dwukrotnie mniejszą liczbą dział (4,8 tys.), czterokrotnie mniejszą liczbą czołgów (700) i pięciokrotnie mniejszą liczbą samolotów (400). Przewaga niemiecka na głównych kierunkach uderzeń była jeszcze większa. Uderzenie Niemców na Warszawę zatrzymane zostało na pewien czas dzięki wielodniowej bitwie nad Bzurą (9-18 września), największej w czasie kampanii wrześniowej, w której udział wzięły wycofujące się z Wielkopolski i Kujaw armie „Poznań” i „Pomorze” pod dowództwem gen. Tadeusza Kutrzeby. 17 września, łamiąc obowiązujący polsko-sowiecki pakt o nieagresji, na teren Rzeczypospolitej wkroczyły oddziały Armii Czerwonej. Kampania rozpoczęta we wrześniu 1939 r. zakończyła się dla Polski klęską. Samotnie walczące z niemiecką i sowiecką potęgą wojska polskie nie mogły liczyć w niej na zwycięstwo. W tej sytuacji, jak powiedział w jednym z wywiadów prof. Marian Zgórski, nawet „gdyby na miejscu Rydza-Śmigłego był Aleksander Macedoński, też by tej kampanii nie wygrał”.

Radosław Oziembała