UROCZYSTA AKADEMIA Z OKAZJI ODZYSKANIA PRZEZ POLSKĘ NIEPODLEGŁOŚCI

     POMYŚL: Jesteś POLAKIEM. Żyjesz w wolnej POLSCE. Ta WOLNOŚĆ została Ci dana w darze. Wszyscy, którzy walczyli o NIEPODLEGŁOŚĆ – wywalczyli ją również dla Ciebie. Co teraz zrobisz z tą WOLNOŚCIĄ?... Czy zdołasz ją uchronić przed niewolą swoich złych przyzwyczajeń, słabości?... Jak będzie wyglądała Twoja przyszłość?... Takimi słowami zakończyła się uroczysta akademia z okazji 101. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Podczas spotkania, na którym pojawiły się również władze powiatu, mieliśmy przyjemność podziwiać umiejętności recytatorskie i wokalne uczniów kl. I B1. Młodzież pod opieką naszych historyków: p. Bożeny Ujmy i p. M. Machaj stworzyła wyjątkowe widowisko. 

     O godzinie 11.11 cała społeczność I LO wraz z gośćmi zaśpiewała Mazurka Dąbrowskiego włączając się tym samym w w ogólnopolskie obchody święta (akcja "Szkoła do Hymnu").

     Rys historyczny:

     Na przełomie października i listopada 1918 r. Polacy coraz wyraźniej odczuwali, że odbudowa niepodległego państwa polskiego jest bliska. Sytuacja międzynarodowa była dla Polski wyjątkowo korzystna. Szansy danej przez historię Polacy nie zmarnowali i aktywnie przystąpili do przejmowania władzy na ziemiach polskich okupowanych przez państwa centralne. W Cieszynie już od 19 października 1918 r. działała i sprawowała funkcje rządowe Rada Narodowa Księstwa Cieszyńskiego. 28 października 1918 r. w Krakowie posłowie polscy do parlamentu austriackiego powołali Polską Komisję Likwidacyjną, która dwa dni później przejęła władzę w Galicji. Na jej czele stanął Wincenty Witos, przywódca PSL „Piast”. 31 października rozpoczęto przejmowanie władzy w okupowanej przez Austro- Węgry części Królestwa. W nocy z 6 na 7 listopada w zajętym kilka dni wcześniej Lublinie powołano Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej, którego premierem został Ignacy Daszyński. W Warszawie od września 1917 r. działała powołana przez Niemcy i Austro- Węgry Rada Regencyjna. Jej członkami byli książę Zdzisław Lubomirski, arcybiskup Aleksander Kakowski i hrabia Józef Ostrowski.  Na początku listopada 1918 r. regenci zdawali sobie sprawę, że ich polityczna rola dobiega końca i starali się powołać rząd, który miałby szerokie poparcie społeczne i któremu mogliby oddać władzę z przekonaniem, że w możliwie krótkim czasie przeprowadzi on wybory do Sejmu. Sytuację polityczną w Warszawie zmieniło w sposób zasadniczy przybycie 10 listopada 1918 r. specjalnym pociągiem z Berlina uwolnionego z twierdzy magdeburskiej Józefa Piłsudskiego. Na Dworcu Głównym powitał go m.in. reprezentujący Radę Regencyjną książę Zdzisław Lubomirski. 11 listopada 1918 r. Rada Regencyjna „wobec grożącego niebezpieczeństwa zewnętrznego i wewnętrznego, dla ujednolicenia wszelkich zarządzeń wojskowych i utrzymania porządku w kraju” przekazała władzę wojskową i naczelne dowództwo wojsk polskich, jej podległych, brygadierowi Józefowi Piłsudskiemu. A następnie Rada Regencyjna rozwiązała się.

Anna Piotrowska Radosław Oziembała